Το προσχέδιο πηγαίνει στη γερουσία, όπου κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει. Έτσι η χώρα θα ευθυγραμμιστεί με μία μικρή μειοψηφία που επέτρεπε σε ασθενείς τελικού σταδίου να λάβουν βοήθεια ώστε να τερματίσουν τη ζωή τους.
Οι Ισπανοί νομοθέτες ψήφισαν πρόσφατα υπέρ ενός νόμου που κάνει διάκριση μεταξύ ευθανασίας και υποβοηθούμενης, από επαγγελματίες υγείας αυτοκτονίας, κάνοντας έτσι πολύ πιθανό η Ισπανία να προστεθεί στις χώρες όπου οι ασθενείς τελικού σταδίου, μπορούν με νόμιμο τρόπο να δεχτούν βοήθεια ώστε να τερματίσουν τη ζωή τους.
Το προσχέδιο του νόμου παρουσιάστηκε τον Φεβρουάριο από την πρόσφατα εκλεγμένη σοσιαλιστική κυβέρνηση του πρωθυπουργού Pedro Sanchez, με επιχειρήματα για την απομάκρυνση ενός άρθρου από τον Ποινικό κώδικα της Ισπανίας, βάσει του οποίου απαγορεύεται σε οποιονδήποτε η παροχή βοήθειας σε ασθενείς τελικού σταδίου, με σκοπό τον τερματισμό της ζωής τους.
Πρόσφατα, 198 νομοθέτες της Κατώτερης Βουλής του Κοινοβουλίου ψήφισαν υπέρ ενός νόμου ευθανασίας, ενώ 138 ψήφισαν κατά, και 2 απείχαν. Στη συνέχεια ο νόμος θα εξεταστεί από την Γερουσία, και απ ότι φαίνεται θα περάσει και από εκεί. Αν δε τελικά περάσει και από το εμπόδιο του εναπομένοντος τμήματος του κοινοβουλίου, θα τεθεί σε ισχύ από την ερχόμενη άνοιξη.
Ο σχεδιασμός του νόμου επιτρέπει στον ασθενή να αποφασίσει μεταξύ ευθανασίας, που θα εκτελεστεί από επαγγελματία υγείας, και υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, η οποία θα μπορούσε να λάβει χώρα στο σπίτι του ασθενούς, παίρνοντας μία θανάσιμη δόση συνταγογραφημένου φαρμάκου.
Το Βέλγιο, ο Καναδάς, η Κολομβία, το Λουξεμβούργο, η Ολλανδία και η Ελβετία έχουν ήδη εγκρίνει κάποια μορφή νόμου που να καλύπτει περιπτώσεις υποβοηθούμενου θανάτου. Στις Η.Π.Α., κάποιες πολιτείες, συμπεριλαμβανόμενων της Καλιφόρνιας, του Κολοράντο και του ‘Ορεγκον, επιτρέπουν σε ασθενείς να λάβουν θανατηφόρες συνταγογραφήσεις, εφόσον βρίσκονται σε τελικό στάδιο. Επίσης, εδώ και ένα χρόνο, η Δυτική Αυστραλία έγινε η δεύτερη πολιτεία της Αυστραλίας που πέρασε νόμο για υποβοηθούμενο θάνατο.
Η υποβοήθηση θανάτου είναι θέμα που παραμένει υπό έντονη αμφισβήτηση σε αρκετές χώρες και έχει αποτελέσει κεντρικό θέμα σε αρκετές σημαντικές δικαστικές υποθέσεις. Μέσα στο 2020, ένα Γερμανικό δικαστήριο ανέτρεψε μία απαγόρευση που ίσχυε σχετικά με την υποβοηθούμενη αυτοκτονία. Στην Πορτογαλία οι νομοθέτες έκαναν τον Φεβρουάριο ένα πρώτο βήμα επιτρέποντας την ευθανασία, πλην όμως ο πρόεδρος της χώρας θα μπορεί να ασκήσει βέτο στη νομοθετική αυτή αλλαγή.
Πρόσφατα στη Μαδρίτη, ένα μικρό γκρουπ διαδηλωτών συγκεντρώθηκαν έξω από το Κοινοβούλιο για να διαδηλώσουν εναντίον του νέου νόμου, υπό τους πένθιμους ήχους ντραμς, και σημαίες με νεκροκεφαλές. Κατά τη διάρκεια όμως της δημόσιας συζήτησης στο Κοινοβούλιο, η Maria Luisa Carcedo, μία σοσιαλίστρια νομοθέτης και πρώην Υπουργός Υγείας, ισχυρίστηκε
ότι ο νόμος αυτός επέτρεψε στην Ισπανία να κάνει ένα βήμα μπροστά στο θέμα των πολιτικών δικαιωμάτων, πράγμα που θα δώσει περισσότερες ελευθερίες στους πολίτες. Πρόσθεσε δε ότι αν και ο νόμος απέχει από το να είναι επιβεβλημένος από την πολιτεία, επιτρέπει στον ασθενή να αποφασίζει.
Συντηρητικοί νομοθέτες ψήφισαν εναντίον του νόμου, ισχυριζόμενοι ότι η κυβέρνηση βιάστηκε να προχωρήσει σε μία σημαντική κοινωνική αλλαγή, χωρίς να έχει προηγηθεί δημόσια συζήτηση στο βαθμό που θα έπρεπε. Η Lourdes Mendez, μία νομοθέτης από το ακροδεξιό κόμμα Vox, ισχυρίστηκε ότι ο νόμος κατέληξε στο να «υπογράφει θανατικές ποινές για τους ασθενέστερους».
Μέχρι σήμερα, ένα άτομο στην Ισπανία που βρισκόταν σε τελικό στάδιο μιας ασθένειας, μπορούσε να αρνηθεί θεραπεία. Ο νέος νόμος όμως θα επιτρέπει επίσης στον ασθενή να λαμβάνει βοήθεια ώστε να καταλήξει στο θάνατο χωρίς πόνο, με τη προϋπόθεση ότι η βοήθεια ζητείται «ελεύθερα και ξεκάθαρα».
Ο νόμος λέει ότι στους ασθενείς πρέπει να δίνεται ολοκληρωμένη πληροφόρηση για τη κατάσταση τους, όπως επίσης για καταπραϋντική φροντίδα και τυχόν διαθέσιμες εναλλακτικές λύσεις. Επίσης ο νόμος προσδιορίζει ότι το αίτημα για θανάτωση, θα πρέπει να γίνει γραπτά, αλλά και να επαναληφθεί 15 ημέρες αργότερα. Οι γιατροί μπορούν να αρνηθούν να φέρουν εις πέρας την ευθανασία ή να βοηθήσουν στην αυτοκτονία ενός ασθενούς, προτάσσοντας αντιρρήσεις περί ευσυνειδησίας. Η Ισπανία σκοπεύει να καταγράψει τους γιατρούς που αντιτίθενται στον νόμο.
Στη χώρα αυτή που είναι παραδοσιακά Καθολική, η Εκκλησία έντονα αντιτίθεται στην ιδέα της διάκρισης μεταξύ ευθανασίας και υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Τον περασμένο Δεκέμβριο, η διάσκεψη των επισκόπων της Ισπανικής εκκλησίας προειδοποίησε ότι το «εικαζόμενο δικαίωμα» στον υποβοηθούμενο θάνατο, θα προκαλούσε υπερβολική πίεση σε ένα άτομο. «Η εμπειρία από την νομιμοποίηση της ευθανασίας σε κάποιες χώρες, μας λέει ότι οι ασθενέστεροι υποκινούνται στο να επιζητούν τον θάνατο», αναφέρεται στη δήλωση της Εκκλησίας με τίτλο «Η ζωή είναι δώρο, η ευθανασία είναι αποτυχία».
H άποψη αυτή υποστηρίχτηκε από συντηρητικά κόμματα τα οποία ισχυρίζονται ότι το βάρος θα πρέπει να πέσει αντίθετα, στη βελτίωση της καταπραϋντικής φροντίδας. Πρόσφατες δημοσκοπήσεις όμως δείχνουν ότι οι περισσότεροι Ισπανοί εγκρίνουν το δικαίωμα ενός ατόμου να επιλέγει ένα τέτοιο θάνατο.
Πηγή: nytimes.com
Νικήτας Θάνος - Stagiare EEB