Πρόσφατα, ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών προειδοποίησαν για αυξανόμενη τάση ως προς τη θέσπιση νομοθεσίας, η οποία ανοίγει το δρόμο στον ιατρικώς υποβοηθούμενο θάνατο, βασισμένο σε μεγάλο βαθμό σε καταστάσεις αναπηρίας, ακόμα και στο προχωρημένο γήρας.
Και οι τρεις ειδικοί, Gerard Quinn (εισηγητής για τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες), Olivier De Schutter (εισηγητής για την ακραία φτώχια και τα ανθρώπινα δικαιώματα) και Claudia Mahler (ειδική στα ανθρώπινα δικαιώματα των ηλικιωμένων) συμφωνούν στο ότι «Η αναπηρία δεν πρέπει ποτέ να αποτελεί λόγο η δικαιολογία για τον τερματισμό της ζωής κάποιου άμεσα ή έμμεσα» ανεξάρτητα από το εάν αυτός ανήκει σε κάποια προστατευόμενη κατηγορία, επειδή υποφέρει λόγω της κατάστασης αυτής.
Το κύριο πρόβλημα είναι πως η νομιμοποιημένη ευθανασία και η υποβοηθούμενη αυτοκτονία, όπως ανέφεραν, θα θεσμοθετούσαν και θα εξουσιοδοτούσαν την ικανότητα και θα παραβίαζαν άμεσα το άρθρο 10 της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, το οποίο απαιτεί από τα κράτη να διασφαλίσουν ότι τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορούν να απολαμβάνουν αποτελεσματικά το εγγενές τους δικαίωμα στη ζωή ακριβώς όπως οι υπόλοιποι.
Οι εμπειρογνώμονες εξέφρασαν την ανησυχία τους για το γεγονός πως εάν κανονικοποιηθεί η ευθανασία σε ανθρώπους οι οποίοι δεν είναι σε τελικό στάδιο βαραίων ασθενιών, είτε στο τέλος της ζωής τους, υπονομεύεται ο ορισμός της αξίας της ζωής και της ίδιας της αξίας ενός ατόμου με ειδικές ανάγκες. «...Η αναπηρία δεν είναι βάρος ή έλλειμμα του ατόμου. Είναι μια παγκόσμια πτυχή της ανθρώπινης κατάστασης».
Τόνισαν, επίσης, την σημασία να ακουστούν οι φωνές των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των οργανώσεων που τα εκπροσωπούν, αφού παρατήρησαν μια έλλειψη συμμετοχής τους στη θέσπιση της νομοθεσίας αυτής, η οποία τους αφορά.
Κλείνοντας, παραθέτουμε μια φράση της εισηγήτριας των ατόμων με ειδικές ανάγκες Catalina Devandas-Aguilar που περιλαμβάνει τη γενικότερη στάση των Ηνωμένων Εθνών σε 3 γραμμές «Εάν ο υποβοηθούμενος θάνατος διατίθεται σε όλα τα άτομα με κάποια ασθένεια ή μειονεκτική κατάσταση, ανεξάρτητα από το αν βρίσκονται σε τελικό στάδιο ή όχι, μπορεί να ακολουθήσει μια κοινωνική υπόθεση ότι είναι καλύτερο να είσαι νεκρός από το να ζεις με κάποια αναπηρία».
Πηγή: BioEdge
Χρήστος Χατζόπουλος - Stagiaire EEB