Το Κοινοβούλιο της Πορτογαλίας ψήφισε για την νομιμοποίηση της ευθανασίας και υποβοηθούμενης αυτοκτονίας τον Ιανουάριο.

Τον Μάρτιο όμως, το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο απέρριψε το νομοθέτημα λόγω της «ανακρίβειας» που το χαρακτηρίζει.

Ο Πρόεδρος MarceloRebelodeSousa αξίωσε από το Δικαστήριο να αξιολογήσει το νόμο- κάτι που τού παρέχεται ως δυνατότητα από το Σύνταγμα της Πορτογαλίας. Ένα διχασμένο Δικαστήριο συμφώνησε στο ότι από το νομοσχέδιο έλειπε «η απαιτούμενη αυστηρότητα» και το απέρριψε. Οι ψήφοι υπέρ ήταν 7 προς 5. Θεωρήθηκε πως το νομοσχέδιο ήταν ανακριβές ως προς την εξακρίβωση των συνθηκών, υπό τις οποίες διεξάγονται διαδικασίες υποβοηθούμενης αυτοκτονίας, αλλά και ως προς τον καθορισμό της έννοιας «αφόρητος πόνος».

Οι κανόνες, βάσει των οποίων μπορεί να δοθεί η δυνατότητα ευθανασίας, πρέπει να είναι «σαφείς, ακριβείς, σχεδιασμένοι με διαύγεια και ελεγχόμενοι», προσέθεσαν οι δικαστές. Παρ’ όλα αυτά η απόφαση άφησε περιθώρια για το επιτρεπτό της ευθανασίας, εάν το νομοθέτημα ήταν καλύτερα διατυπωμένο. Το κυβερνόν κόμμα Σοσιαλιστών πιθανότατα θα επαναδιατυπώσει και θα επανυποβάλει το νομοσχέδιο.

Στην πραγματικότητα αυτή η εξέλιξη δεν μοιάζει με νίκη όσων αντιστρατεύονται την δυνατότητα ευθανασίας και υποβοηθούμενης αυτοκτονίας. Το Άρθρο 14 (1) του Συντάγματος της Πορτογαλίας διακηρύσσει το απαραβίαστο της ανθρώπινης ζωής. Ανεξαρτήτως, όμως, αυτού, όπως ανέφεραν οι δικαστές «αυτό δε στοιχειοθετεί ανυπέρβλητο εμπόδιο».

«Το δικαίωμα στη ζωή δεν μπορεί να μετουσιωθεί σε καθήκον να ζει κανείς υπό οποιεσδήποτε συνθήκες», είπε ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου JoãoPedroCaupers. Δελτίο Τύπου επεξήγησε: «Η σύλληψη της έννοιας του προσώπου σε μια δημοκρατική κοινωνία, που είναι κοσμική και πλουραλιστική από δεοντολογικής, ηθικής και φιλοσοφικής άποψης, είναι μια σύλληψη που το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Πορτογαλίας ενστερνίζεται. Αυτό προσδίδει νομική υφή στην τριβή μεταξύ του καθήκοντος προστασίας της ζωής και του σεβασμού της ιδιωτικής αυτονομίας, και σε εξαιρετικές και ακραίες περιπτώσεις πόνου μπορεί να επιλυθεί με πολικές-νομοθετικές επιλογές … όπως η προσδοκία ενός ιατρικά υποβοηθούμενου θανάτου κατ’ απαίτηση του ίδιου τους ασθενούς».

Όπως ο YogiBerraσυνήθιζε να λέει, «Κάτι δεν έχει τελειώσει, μέχρι να τελειώσει». Η Πορτογαλία πάντως μοιάζει να βαίνει ολοταχώς προς τη θεσμοθετημένη, νόμιμη ευθανασία.

Πηγή: BioEdge

Καλλιόπη-Αργυρώ Τσιριγώτη - Stagiaire ΕΕΒ