Thieves of Virtue: When Bioethics Stole Medicine. Tom Koch. The MIT Press 2012, σελ 352
Η βιοηθική εμφανίστηκε στη δεκαετία του 1960 από την πεποίθηση ότι οι γιατροί και οι ερευνητές χρειάζονται την καθοδήγηση των φιλοσόφων στο χειρισμό των θεμάτων που τέθηκαν από τις τεχνολογικές εξελίξεις στον τομέα της ιατρικής. Άνθισε ως απάντηση στον ιατρικό πατερναλισμό της παραδοσιακής ιατρικής ηθικής και σήμερα διαδραματίζει έναν κρίσιμο ρόλο στις θεραπευτικές αποφάσεις και τις αποφάσεις για τις πολιτικές υγείας. Η βιοηθική υποστήριξε ότι μπορεί να προσφέρει μια σειρά από γενικές, διεθνώς αποδεκτές κατευθυντήριες γραμμές που θα μπορούσαν να απλοποιήσουν περίπλοκες καταστάσεις. Στο βιβλίο του, ThievesofVirtue, ο Tom Koch υποστηρίζει ότι η βιοηθική έχει αποτύχει να εκπληρώσει αυτές τις υποσχέσεις της. Αντ' αυτού, ο ίδιος υποστηρίζει, ότι η βιοηθική έχει προωθήσει μια άποψη της ιατρικής ως εμπόρευμα του οποίου η διανομή δεν στηρίζεται στη φροντίδα, αλλά στην οικονομική αποδοτικότητα. Το ThievesofVirtueπροσφέρει μια θεμελιώδη και σχολαστικά κριτική των βασικών προκείμενων της σύγχρονης βιοηθικής θεωρίας στις διάφορες μορφές της. Ο Koch αμφισβητεί τους "θεμελιώδεις μύθους" της βιοηθικής, με βάση τους οποίους οι ηθικοί φιλόσοφοι έγιναν ειδικοί σε θέματα πρακτικής ηθικής, και λειτουργούν ως κριτές της ιατρικής πρακτικής. Η "υψηλή φιλοσοφία", υποστηρίζει, δεν παρέχει έναν οδηγό για τα πρακτικά διλήμματα που προκύπτουν στο πλευρό των ασθενών. Κανείς, γράφει, δεν σκέφτεται τον Καντ όταν παίρνει κλινικές αποφάσεις. Στην καρδιά της βιοηθικής, γράφει ο Koch, είναι μια "ηθική της σωσίβιας λέμβου" - αναφερόμενος στο παράδειγμα αν πρέπει να σώσεις κάποιον που βρίσκεται στη θάλασσα αν και έχεις μόνο λίγες προμήθειες ώστε να σωθούν μόνο αυτοί που ήδη βρίσκονται στη σωσίβια λέμβο - , πράγμα το οποίο προϋποθέτει ότι η "ανεπάρκεια" ιατρικών πόρων είναι μια φυσική κατάσταση και όχι το αποτέλεσμα των προηγούμενων οικονομικών, πολιτικών, κοινωνικών επιλογών. Πιστεύει ότι αυτού του είδους η βιοηθική συγκεκαλυμμένα συμμαχεί με μια νεοφιλελεύθερη οικονομία, σε βάρος του ηθικού πυρήνα της ιατρικής και την ευημερία των ατόμων και των ασθενών, ιδιαίτερα αυτών με ειδικές ανάγκες. Ο συγγραφέας θεωρεί ότι οι ρίζες της βιοηθικής είναι προβληματικές, και απαιτούν ενδελεχή επανεξέταση. Η λύση για να διορθωθεί η αποτυχία της βιοηθικής, κατά τον Koch, δεν είναι μια νέα σειρά απλοϊκών αρχών. Πιστεύει ότι η βιοηθική πρέπει να αλλάξει και να μετατραπεί με βάση ένα πιο ανθρωπιστικό και υπεύθυνο μοντέλο.
Κωνσταντία Λόγα – Stagiaire EEB
