Dying in the Twenty-First Century. Toward a New Ethical Framework for the Art of Dying Well. Edited by Lydia Dugdale. The MIT Press 2015. σελ 224
Οι περισσότεροι από εμάς δεν είμαστε κατάλληλα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσουμε το θάνατό μας. Σήμερα ούτε φανταζόμαστε το θάνατο, ούτε προετοιμαζόμαστε γι’ αυτόν. Τα πράγματα, όμως, δεν ήταν πάντοτε έτσι. Στις αρχές του 15ου αιώνα η Ρωμαιοκαθολική εκκλησία εξέδωσε τα κείμενα ArsMoriendi, που αποτελούνταν από προσευχές και πρακτικές σχετικά με την τέχνη του θανάτου. Στον 21ο αιώνα, οι γιατροί βασίζονται σε διαδικασίες και πρωτόκολλα για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ασθενών που νοσηλεύονται. Πώς μπορούμε να ξανασυλλάβουμε την τέχνη του θανάτου ώστε να μπορούμε να πεθάνουμε «καλά»; Σ’αυτό το βιβλίο γιατροί, φιλόσοφοι και θεολόγοι επιχειρούν να αρθρώσουν ένα βιοηθικό πλαίσιο για έναν θάνατο υπό καλές συνθήκες. Οι γράφοντες συζητούν θέματα όπως είναι η αποδοχή της θνητότητας του ατόμου, ο ρόλος της ανακουφιστικής ιατρικής και της νοσηλείας, η πνευματική προετοιμασία για το θάνατο και η σχέση μεταξύ της κοινωνίας και της αυτονομίας του ατόμου. Επιπλέον, εξετάζουν ειδικές περιπτώσεις, όπως είναι τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι ασθενείς με άνοια και ο θάνατος στα πρώτα χρόνια εξάπλωσης του AIDS, όταν οι γιατροί δεν διέθεταν ακόμα κανένα μέσο για να βοηθήσουν τους ασθενείς τους. Αυτά τα κεφάλαια, επιχειρούν να δημιουργήσουν το πλαίσιο για μια θεώρηση που θα μπορεί να συνδυάζει την θεώρηση της θνητότητας και την καλλιέργεια της κοινότητας που θα ήταν απαραίτητη για μία σύγχρονη τέχνη του θανάτου.
Δρ Γερούδης Ιάκωβος- Stagiaire ΕΕΒ