Η μεταμόσχευση ιστού και οργάνου από ζώντα δότη: Ιατρική και ηθική θεώρηση, Βάντσος Μιλτιάδης και Νικολούσης Εμμανουήλ, Ostracon Publishing2016, σελ.280.
Η μεταμόσχευση ιστού και οργάνου έχει καταξιωθεί στην κοινωνία ως μια επιτυχής ιατρική μέθοδος, καθώς εξακολουθεί να είναι σε πολλές περιπτώσεις η μοναδική ή η καλύτερη μέθοδος για την αποκατάσταση της υγείας του ασθενή. Η μεγάλη εξάλλου έλλειψη μοσχευμάτων και οι οδυνηρές συνέπειές της υπενθυμίζουν διαρκώς τη σημασία της.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου παρουσιάζεται αναλυτικά η Ιατρική θεώρηση των μεταμοσχεύσεων. Αναλύονται οι δυο μεγάλες κατηγορίες μεταμοσχεύσεων, δηλαδή η μεταμόσχευση μυελού και η μεταμόσχευση συμπαγών οργάνων, δίνεται μεγάλο εύρος πληροφοριών και για τις 2 κατηγορίες από το ποιος μπορεί να γίνει δότης, ποιες είναι οι προϋποθέσεις, ποιες βιοτράπεζες υπάρχουν έως τα ηθικά ζητήματα που προκύπτουν για το θέμα της λήψης των οργάνων από ασθενείς. Στο δεύτερο μέρος αυτά τα ηθικά ζητήματα αναλύονται πιο διεξοδικά ενώ μελετάται και η πλευρά της Χριστιανικής Ηθικής, διότι αν και η μεταμόσχευση οργάνου από ζώντα δότη είναι σήμερα ηθικά αποδεκτή, τίθενται σημαντικά ερωτήματα όπως: αποτελεί η δωρεά οργάνου ηθικό καθήκον του Χριστιανού ως πράξη αγάπης προς τον πλησίον; Είναι σκόπιμος ο συνήθης περιορισμός του υποψηφίου δότη στο πλαίσιο των στενών συγγενών ή μήπως πρέπει να επιτρέπεται η δωρεά σε όποιον δηλώνει πρόθυμος να βοηθήσει το συνάνθρωπό του;. Άλλα ερωτήματα αφορούν το κατά πόσο είναι αποδεκτή η δωρεά με βάση το ιατρικό ήθος, αφού ο δότης υφίσταται βλάβη στην υγεία του, ποια είναι η ενδεδειγμένη ενημέρωση του υποψηφίου δότη και ποια τα όρια της αυτονομίας του και τέλος συζητείται το αν είναι ηθικά αποδεκτή η οικονομική αποζημίωση του δότη ή η παροχή οικονομικών κινήτρων προς ενθάρρυνση της δωρεάς οργάνου.
Είναι προφανές ότι οι απαντήσεις που δίνονται στα ερωτήματα αυτά διαφοροποιούν σημαντικά τη μορφή αποδοχής της μεταμόσχευσης από ζώντα δότη και διαμορφώνουν τα όρια, εντός των οποίων αυτή πραγματοποιείται.
Μαρία-Ιωάννα Κοτοπούλη - Stagiaire EEB