Για τη μεταχείριση των ζώων σε εθνικό επίπεδο ισχύει ο ν. 1650/1986, για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως και ο νόμος 3937/2011, για την προστασία της βιοποικιλότηττας, που τον τροποποιεί σε πολλά σημεία. Παράλληλα ισχύει το π.δ. 67/1981, σχετικά με την προστασία της πανίδας, ενώ παράλληλα ο ν. 4039/2012 περιλαμβάνει διατάξεις για την προστασία των δεσποζόμενων και αδέσποτων ζώων συντροφιάς. 

Επιπλέον, η Ελλάδα κύρωσε τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ζώων συντροφιάς, με τον ν. 2017/1992, καθώς και τις Συμβάσεις για την προστασία τψν ζώων στις εκτροφές και την προστασία των προς σφαγή ζώων με τον ν. 1444/1984. Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης η Σύμβαση της Βέρνης, για την προστασία της άγριας ζωής και του φυσικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, η οποία μεταφέρθηκε στην ελληνική έννομη τάξη με το π.δ. 1335/1983.

 Αναφορά πρέπει να γίνει τέλος στις Ευρωπαϊκές Οδηγίες 92/43/ΕΟΚ και 97/62/ΕΚ για τα οικοσυστήματα, με τις οποίες εξασφαλίζεται έμμεση προστασία και της τοπικής πανίδας, όπως και στον Κανονισμό 338/97 ο οποίος ενσωματώνει τη σύμβαση για το διεθνές εμπόριο ειδών προς εξαφάνιση άγριας πανίδας και χλωρίδας (CITES).