Θαυμαστός Νέος Κόσμος. Aldous Huxley. 1η έκδοση 1932. Διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
Ο Θαυμαστός Νέος Κόσμος του AldousHuxley είναι ένα σατιρικό, σκοτεινό όραμα για ένα «ουτοπικό» (ή δυστοπικό, ανάλογα πως το βλέπει κανείς) μέλλον. Ο χαρακτήρας, ο ψυχικός κόσμος, η ευτυχία, η κοινωνική θέση των ανθρώπων είναι προκαθορισμένα πολύ πριν γεννηθούν. Σε αυτό το μέλλον, η αναπαραγωγή γίνεται σε εκκολαπτήρια και η κοινωνία είναι διαστρωματοποιημένη από γενετικά προκαθορισμένες κάστες. Η ανώτερη κάστα, οι Άλφα, είναι αυτοί που κάνουν όλες τις πνευματικές εργασίες σε αντίθεση με τους δουλοπρεπείς Γάμμα, Δέλτα και Έψιλον που βρίσκονται σε κατώτερα στρώματα καθώς τους στερήθηκε το οξυγόνο όταν βρίσκονταν στις τεχνητές μήτρες. Παρόλο αυτά, οι άνθρωποι είναι πάντα ευτυχισμένοι καθώς έχουν προγραμματιστεί να τους αρέσει η κοινωνία στην οποία ζουν, η τάξη στην οποία ανήκουν και η δουλειά η οποία κάνουν χωρίς να επιθυμούν τίποτε άλλο εκτός από αυτό που απαιτείται από αυτούς. Το κράτος είναι στατικό, αποτελεσματικό, ολοκληρωτικό κράτος πρόνοιας. Δεν υπάρχουν πόλεμοι, φτώχεια ή εγκληματικότητα και όλοι οι πολίτες είναι ευτυχισμένοι καταναλωτές. Ο άνθρωπος απαλλαγμένος από τα φορτία της καθημερινότητας ακολουθεί μια τελείως ηδονιστική ζωή με ευκαιριακό sex και ναρκωτικά που παρέχονται ελεύθερα από το κράτος.
Σε αυτόν τον κόσμο ο BernardMarx, ένας Άλφα αν και λίγο πιο κοντός, αρχίζει να έχει μια παράλογη αποστροφή από τις απολαύσεις και σε μια επίσκεψη σε έναν από τους τελευταίους καταυλισμούς «αγρίων» θα συναντήσει τον John, έναν άνδρα γεννημένο από την μητέρα του που ξέχασε να πάρει τα αντισυλληπτικά της. Επιστρέφοντας θα πάρει τον John μαζί του. Πως θα αντιδράσει ο κόσμος στον John και πως ο John στον κόσμο;
Ο Huxley καταπιάνεται με πολλά ηθικά ζητήματα όπως το κατά πόσο προκαθορίζεται η ζωή ενός ατόμου από το γενετικό του υλικό, αν η ευημερία και η ασφάλεια είναι προτιμότερες από την ελευθερία, αν είναι ανήθικο να κάνουμε χρήση της βιοτεχνολογίας για να απαλλαγούμε από τον ψυχικό πόνο, αν μπορούμε να θυσιάσουμε τη βαθιά σκέψη για την επιφανειακή ευτυχία ή αν η προσπάθεια να βρεθούν βαθύτερα νοήματα είναι απλά ανόητη και αυτοκαταστροφική.
Ένα μυθιστόρημα για το μέλλον που ρίχνει κριτικό φως στο παρόν παραμένοντας το ίδιο προκλητικό και επίκαιρο όπως τη μέρα που πρωτοεκδόθηκε.
Κωνσταντία Λόγα - Stagiaire EEB