Rethinking Informed Consent in Bioethics, Neil C. Manson, Onora O’Neill. Cambridge University Press 2007, σελ 228

Η συναίνεση μετά από ενημέρωση αποτελεί ένα κεντρικό θέμα της σύγχρονης βιοϊατρικής ηθικής.  Εντούτοις, οι προσπάθειες να οριστούν βάσιμες και εφικτές προδιαγραφές για τη συναίνεση, έχουν οδηγήσει σε σημαντικές δυσκολίες. Στο βιβλίο αυτό, το οποίο για πρώτη φορά εκδόθηκε το 2007, ο NeilManson και η OnoraO’Neill παρουσιάζουν συζητήσεις αναφορικά με τη συναίνεση μετά από ενημέρωση, υπό ένα νέο πρίσμα. Εξηγούν για ποιο λόγο η συναίνεση μετά από ενημέρωση δεν μπορεί να είναι εντελώς ακριβής ή τελείως σαφής, καθώς και γιατί η πιο εξειδικευμένη συναίνεση δεν είναι πάντα ηθικά καλύτερη. Υποστηρίζουν ότι η συναίνεση απαιτεί ξεκάθαρες επικοινωνιακές συναλλαγές, οι οποίες ενδεχομένως να άρουν ή να παραμερίσουν με ελεγχόμενους και συγκεκριμένους τρόπους άλλες υποχρεώσεις, απαγορεύσεις και δικαιώματα. Το βιβλίο τους, προσφέρει μια συνεκτική, πολυποίκιλη και πρακτική περιγραφή του ρόλου της συναίνεσης στη βιοϊατρική, η οποία θα είναι πολύτιμη για τους αναγνώστες που δουλεύουν σε διάφορους τομείς της βιοηθικής, της ιατρικής και της νομικής. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του MichaelParker, καθηγητή Βιοηθικής και διευθυντή του EthoxCentre στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης και του MarkSheldon, καθηγητή Φιλοσοφίας στο NorthwesternUniversity. Ο MichaelParker, δηλώνει ότι σ’ αυτό το σημαντικό βιβλίο ο NeilManson και η OnoraO’Neill προτείνουν ένα νέο τρόπο προσέγγισης της συναίνεσης μετά από ενημέρωση, ο οποίος τονίζει τη σπουδαιότητα των κανόνων που είναι κατάλληλοι για επιτυχή επικοινωνία, όπως η κατανόηση, η σχετικότητα, η ακρίβεια και η ειλικρίνεια, ότι πρόκειται για μια σημαντική, επίκαιρη και διεθνή προσφορά στη βιβλιογραφία της βιοηθικής, καθώς και ότι πρέπει ν’ αποτελεί ένα βασικό ανάγνωσμα για οποιονδήποτε ενδιαφέρεται για την ηθική της ιατρικής έρευνας και θεραπείας και ιδιαίτερα για όποιον ασχολείται με την ανάπτυξη της ηθικής πολιτικής. Αντίστοιχα, ο MarkSheldon χαρακτηρίζει το βιβλίο πρωτοποριακό. Αναφέρει ότι η ιδέα πως η πληροφορία είναι δυναμική και ότι σε αυτήν την εποχή της γενετικής, υπάρχει ερώτημα σχετικά με το τι αποτελεί ακόμη πληροφορία, αντανακλά έξυπνη, ενδελεχή και απαραίτητη σκέψη. Αναφέρει ακόμη ότι η έμφαση στην πράξη της επικοινωνίας σε αντιδιαστολή με αυτό που επικοινωνείται, είναι πολλά υποσχόμενη. Τέλος, δηλώνει ότι μια τέτοια κίνηση ξεκλειδώνει μια νέα οπτική κατά την οποία οι υποχρεώσεις δε συνάπτονται εξ αρχής με συγκεκριμένα είδη πληροφορίας, αλλά με τον τρόπο που συμβαίνει πραγματική σύνδεση με την πληροφορία. Εδώ ξεκινάει να υπεισέρχεται μια πολυπλοκότητα της έννοιας της συναίνεσης μετά από ενημέρωση, η οποία έχει παραβλεφθεί.

Πετρίνα - Μαρία Αχυριάτη – Stagiaire EEB