Suffering and Bioethics. Ronald M. Green, Nathan J. Palpant, Oxford University Press 2014,σελ. 467.

 Πολύ πριν  αρχίσει να θεραπεύει τις ασθένειες, η ιατρική είχε ως στόχο να απαλύνει τον πόνο. Όμως, παρά αυτό το προβάδισμα, η ανακούφιση του πόνου παίρνει σήμερα συχνά την τελευταία θέση στη βιοϊατρική έρευνα και τη θεραπεία. Η σύγχρονη βιοηθική επίσης άργησε να συμφιλιωθεί με τον πόνο. Η στροφή της προσοχής της στα ηθικά διλήμματα ενίοτε εκτοπίζει το ενδιαφέρον για την εμπειρία των ασθενών. Το βιβλίο αυτό επιδιώκει να θέσει τον πόνο στο κέντρο της βιοηθικής σκέψης για μια ακόμη φορά. Τα ερωτήματα που διερευνώνται εδώ είναι τα εξής: Ποιο είναι το νόημα του πόνου; Πώς αυτό σχετίζεται με τον πόνο; Αν μπορείς να πονάς χωρίς να υποφέρεις, μπορείς να υποφέρεις χωρίς να πονάς; Μήπως ο πόνος απαιτεί πιο εξελιγμένες γνωστικές ικανότητες; Μπορούν τα ζώα να υποφέρουν; Πολλοί πιστεύουν ότι έχουμε μια βαθειά υποχρέωση να ανακουφίζουμε ή να περιορίζουμε τον πόνο αλλά ποια είναι τα όρια των υποχρεώσεων αυτών; Μήπως η ανακούφιση του πόνου δικαιολογεί την προσβολή της ζωής ενός ασθενούς, όπως διατείνονται οι υποστηρικτές της ευθανασίας; Μπορεί ο πόνος να παρεμποδίσει τον ασθενή να κάνει λογικές επιλογές; Σε ποιο βαθμό θα πρέπει η διαχείριση του πόνου να αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο της ιατρικής εκπαίδευσης; Έχουν ποτέ οι θρησκευτικές παραδόσεις μετακινηθεί από την προσπάθεια να εξηγήσουν και να απαλύνουν τον πόνο προς την προσπάθεια να τον δικαιολογήσουν και να τον προωθήσουν; Ο σκοπός αυτού του βιβλίου είναι να επιχειρήσει μια νέα επιδρομή σ’ αυτό το «ξένο έδαφος» του πόνου. Με πρόλογο γραμμένο από τον διακεκριμένο ειδικό σε θέματα βιοηθικής DanielCallahan, τα είκοσι δύο κεφάλαια του βιβλίου που έχουν γραφεί από κορυφαίους επιστήμονες στον τομέα της επιστήμης και της βιοηθικής, είναι έτσι οργανωμένα ώστε να εξετάζουν τον πόνο στις βιολογικές, ψυχολογικές, κλινικές, θρησκευτικές και ηθικές διαστάσεις του.

Σοφία Παπαγεωργίου - Stagiaire ΕΕΒ